TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
decay: | [isim] bozulma, çürüme, çürük, çürütme; zayıflama; ayrışma; çöküş, yıkılma, yıkılış; düşkünlük; | |
decay: | [fiil] çürütmek, çürümek, bozmak, bozulmak; zayıflamak, halsiz düşmek; parçalanmak, dağılmak; azalmak | |
decay: | bozunma,bozunum | |
decay: | 1. Çürüme, 2. kuvvetinden kaybetme (ilaç); 3. Sıhhatin bozulması. | |
decay: | çürü | |
decay of intellectual power: | zihin gücünün eksilmesi |