TELAFFUZ | KELİME | ANLAM |
karaya: | ashore | |
karaya çıkmak: | go ashore, disembark, land, make land, debark | |
karaya doğru yol almak: | [fiil] to bear with the land | |
karaya atmak: | cast up | |
karaya ayak basmak: | step on to land, disembark, go ashore, land, debark | |
karaya çekmek: | beach | |
karaya çıkarma: | disembarkation, debarkation | |
karaya çıkarmak: | disembark, debark, put ashore, get ashore | |
karaya doğru gitmek: | [fiil] to come in | |
karaya oturmuş: | aground, stranded | |
karaya oturmuş (gemi: | ashore |